Ένας Έλληνας πάει προς το NBA μέσω mail!

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του ίντερνετ, η διαπαιδαγώγηση ενός εκκολαπτόμενου σταρ είναι εξίσου εύκολη όσο και ένα λέι απ του Τρέισι Μακ Γκρέιντι! Ειδικά όταν πρόκειται για έναν κολοσσιαίο οργανισμό του ΝΒΑ, ο οποίος στην προσπάθειά του να εντάξει στο δυναμικό του τον πλέι μέικερ του Αμαρουσίου Βασίλη Σπανούλη, τού αποστέλλει τα συστήματα της ομάδας μέσω «e-mail»!

Σε κάθε αγώνα της εφετινής Α1 και του Uleb Cup, τα «μάτια» των Χιούστον Ρόκετς βρίσκονται καρφωμένα στον 23χρονο γκαρντ, «σε σημείο που νιώθω ότι το κάθε λάθος μου προσγειώνεται την ίδια στιγμή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού», αστειεύεται ο Σπανούλης, οι αγώνες του οποίου βιντεοσκοπούνται και οι κασέτες αποστέλλονται στη διεύθυνση του συλλόγου στο Χιούστον. Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, οι υπεύθυνοι των Ρόκετς εφαρμόζουν μια καινούργια τακτική επιχειρώντας να διορθώσουν τις αδυναμίες του Ελληνα διεθνούς προετοιμάζοντάς τον με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να περάσει το κατώφλι του ΝΒΑ και να γίνει συμπαίκτης του Γιάο Μινγκ!

Μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, του στέλνουν σημειώσεις και παρατηρήσεις και απλώς το «Sportime.gr»? υπέκλεψε ορισμένες εξ αυτών:
1. Η διεισδυτικότητά του (penetration) βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να του εξασφαλίζει παρουσία στο ΝΒΑ.
2. Το σουτ του παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένο και η άγνοια κινδύνου ?η οποία οφείλεται και στην αντιμετώπιση που έχει ο αρχηγός του Αμαρουσίου από τον κ. Παναγιώτη Γιαννάκη- ταιριάζει? γάντι στη φιλοσοφία και την αγωνιστική απελευθέρωση του ΝΒΑ.
3. Στην αμυντική αντιμετώπιση του «pick and roll», θα πρέπει να γίνει πιο σκληρός, ωστόσο η «απαίτηση» των Ρόκετς δεν συμβαδίζει με την αμυντική φιλοσοφία του Αμαρουσίου, συνεπώς εδώ υπάρχει σύγχυση: στο ΝΒΑ, ο αμυντικός οφείλει να κυνηγήσει τον παίκτη της ευθύνης του και μετά τα σκριν, ενώ στην Ευρώπη παρατηρούνται συχνές αλλαγές στα μαρκαρίσματα. «Υπάρχει και ένα τέταρτο στοιχείο, που δεν θα σας πω!», πατάει? φρένο ο 23χρονος γκαρντ, ο οποίος πρόκειται να αναχωρήσει για τις ΗΠΑ στις 10 Ιουλίου για να συμμετάσχει με τους Ρόκετς στο καλοκαιρινό καμπ της Μινεάπολις.

«Το ότι θα πάω σε καμπ του ΝΒΑ δεν σημαίνει ότι θα υπογράψω και συμβόλαιο με τους Ρόκετς. Αν φυσικά μου προσφέρουν εγγυημένο τριετές συμβόλαιο, δεν θα αρνηθώ, ωστόσο εξίσου πιθανό είναι και το σενάριο να χρειασθεί να αγωνισθώ στην Ευρώπη για τα επόμενα ένα ή δύο χρόνια, ώστε όταν κάνω το αποφασιστικό βήμα να παρουσιαστώ 100% έτοιμος», εξομολογήθηκε ο Σπανούλης, το συμβόλαιο του οποίου με το Μαρούσι εκπνέει το ερχόμενο καλοκαίρι και το μόνο που έχει σκεφτεί είναι ότι επιθυμεί να παίξει στην Ευρωλίγκα! «Το ότι θέλω να αγωνισθώ απέναντι στους καλύτερους της Ευρώπης δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θέλω και να φύγω από το Μαρούσι. Θα μπορούσα να μείνω άλλο ένα χρόνο στην ομάδα, αλλά με την προϋπόθεση να ενισχυθεί και να διεκδικήσει το ένα από τα τρία εισιτήρια για την Ευρωλίγκα της περιόδου 2006-07», αποκάλυψε ο διεθνής γκαρντ, ο οποίος προετοιμάζεται για την τρίτη αναμέτρηση (19/5) της σειράς με αντίπαλο τον Μακεδονικό κάνοντας όνειρα τελικού!

«Πιστεύω ότι αν παίξουμε πιο έξυπνα στην άμυνα και είμαστε πιο συγκεντρωμένοι στο κομμάτι της εκτέλεσης, θα αποκλείσουμε τον Μακεδονικό και τότε, στους ημιτελικούς της Α1, θα διεκδικήσουμε το εισιτήριο για τον τελικό του πρωταθλήματος. Αν φτάσουμε εκεί, όλα γίνονται. Το κακό είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν παίζουμε πολύ καλά, ωστόσο έχουμε παίκτες με προσωπικότητα, οι οποίοι μπορεί να ντυθούν πρωταγωνιστές ανά πάσα στιγμή απεγκλωβίζοντας την ομάδα από δύσκολες καταστάσεις», σχολίασε ο Σπανούλης, ο οποίος δέχεται έντονο φλερτ από τον Ολυμπιακό, το όνομά του συζητιέται στο στρατόπεδο των πρωταθλητών Ελλάδος και αναμφισβήτητα θα είναι ένα από τα πρόσωπα του καλοκαιριού...

πηγή sportime.gr

Δεν είναι και λίγο ένα τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από μια ομάδα του ΝΒΑ για τον Έλληνα παίχτη. Το γεγονός ότι ελάχιστοι Έλληνες περνάνε τον ατλαντικό δεν νομίζω ότι πρέπει να μας προβληματίζει ιδιαίτερα όσο αναφορά το επίπεδο των Ελλήνων παιχτών. Σίγουρα όμως είναι καλό για το Ελληνικό μπάσκετ να έχουμε μερικές παρουσίες στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Παρόλα αυτά αν θέλουμε να ανεβάσουμε τον αριθμό των αθλητών που θα έχουν την δυνατότητα να κάνουν το μεγάλο βήμα τότε σίγουρα θα πρέπει να δείξουμε περισσότερο βάρος στα νέα παιδιά. Και όταν λέω νέα δεν εννοώ 22 και 23 χρονών. Αλλά 17 και 18. Όταν αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε από αυτές τις ηλικίες τους παίχτες σαν πολύτιμα εργαλεία για την ομάδα μας τα οποία μπορούν να προσφέρουν τη δεδομένη στιγμή και όχι να περιμένουμε να «ωριμάσουν» μπασκετικά μέχρι τα 22 και βάλε τότε θα έχουμε καλύτερο μέλλον.