Κοιτάμε μπροστά
Έτσι είναι αυτά...
Για τον σημερινό αγώνα θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες. Να γράψουμε παραγράφους και παραγράφους. Όλοι εμείς οι προπονητάρες της εξέδρας / καναπέ / championship manager γαντζωνόμαστε από τέτοιου είδους παιχνίδια και αποτυχίες για να εκφράσουμε τις δικές μας απόψεις. Φυσικά αυτές σε κάθε περίπτωση είναι αλάνθαστές γιατί πάντα κινούνται στον χώρο της φαντασίας μας καθώς ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορέσουμε να τις κάνουμε πραγματικότητα και ως συνέπεια να τις κρίνουμε. Για αυτό λοιπόν και επικρίνουμε ελαφρά τη καρδία τους πάντες και τα πάντα!
Όπως θα καταλάβατε έχω πολλές ενστάσεις. Το δεδομένο χρονικό διάστημα όμως (και ίσως όχι μόνο : ) ) πιστεύω πως δεν έχουν καμία μα καμία σημασία.
Κρατάμε την απίστευτη κυκλοφορία της μπάλας, το ανελέητο, χωρίς οίκτο, πρέσινγκ του πρώτου ημιχρόνου και τα δύο στην τρίχα ακυρωθέντα γκολ που είχε ο αγώνας. Έχοντας αυτά στο μυαλό μας εύκολα συνειδητοποιούμε ότι έχουμε πολύ καλή ομάδα που αξίζει να πάει στα τελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου.
Μένουμε λοιπόν ενωμένοι και κοιτάμε στα εναπομείναντα τρία παιχνίδια να πάρουμε εννέα βαθμούς.
Τις βαρύγδουπες κριτικές και τις καφενείακές συζητήσεις στο τέλος...τότε που ξυρίζουν και τον γαμπρό.
Υ.Γ ώρες ώρες στο πρώτο ημίχρονο με το τρελό passing game σε συνδυασμό με το ακούραστο pressing έτριβα τα μάτια μου! Ούτε η Chelsea τέτοια συνοχή και οργάνωση! Έτσι είναι αυτά όμως! Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος!
Update
Μια πολύ καλή ανάλυση των ενδεχομένων πρόκρισης από τον Yorgos στο The Reality Tape.
Όπως θα καταλάβατε έχω πολλές ενστάσεις. Το δεδομένο χρονικό διάστημα όμως (και ίσως όχι μόνο : ) ) πιστεύω πως δεν έχουν καμία μα καμία σημασία.
Κρατάμε την απίστευτη κυκλοφορία της μπάλας, το ανελέητο, χωρίς οίκτο, πρέσινγκ του πρώτου ημιχρόνου και τα δύο στην τρίχα ακυρωθέντα γκολ που είχε ο αγώνας. Έχοντας αυτά στο μυαλό μας εύκολα συνειδητοποιούμε ότι έχουμε πολύ καλή ομάδα που αξίζει να πάει στα τελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου.
Μένουμε λοιπόν ενωμένοι και κοιτάμε στα εναπομείναντα τρία παιχνίδια να πάρουμε εννέα βαθμούς.
Τις βαρύγδουπες κριτικές και τις καφενείακές συζητήσεις στο τέλος...τότε που ξυρίζουν και τον γαμπρό.
Υ.Γ ώρες ώρες στο πρώτο ημίχρονο με το τρελό passing game σε συνδυασμό με το ακούραστο pressing έτριβα τα μάτια μου! Ούτε η Chelsea τέτοια συνοχή και οργάνωση! Έτσι είναι αυτά όμως! Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος!
Update
Μια πολύ καλή ανάλυση των ενδεχομένων πρόκρισης από τον Yorgos στο The Reality Tape.
δημοσιεύτηκε από τον morpheous στις 4:02 π.μ.
4 σχόλια:
Καλά τα λες Μορφέα. Νομίζω πως η θρυλική σεξιστική ατάκα του Όσιμ συνοψίζει άριστα το χτεσινο ματς =)
Μια παρατήρηση: παρά τους κλαυθμούς και τους οδυρμούς των αθλητικών σάιτ, υπάρχουν αρκετά σενάρια πρόκρισης που δεν απαιτούν το 3x3 στα υπόλοιπα ματς. Πιο αναλυτικά εδώ.
Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2005 8:19:00 π.μ.
Οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί οφείλονται στο το ότι παίξαμε καλή μπάλα. Σε σχέση με την ανύπαρκτη και υπερβολικά συγκρατιμένη Ουκρανία, η εθνική έπαιξε ποδοσφαιρο για μεγάλα διαστήματα.
Μόνο πίκρα βγάζει το χθεσινό (δίκαιο πάντως) αποτέλεσμα.
Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2005 12:15:00 μ.μ.
Όπως τα λέει ο CM' κι αυτό που βγάζει περισσότερη πίκρα είναι η ενοχλητική υποψία ότι η Εθνική ξέχασε να ζητάει (!= βρίσκει) το δρόμο προς τα δίχτυα. Επίσης keeper από το χθεσινό παιχνίδι, η επιστροφή του Τσιάρτα, με τους γνωστούς ICBM του να προσγειώνονται από off-plane στην μικρή περιοχή των Ουκρανών (για να μείνουν, όμως, αναξιοποίητοι). Φέρτε μας τη Βραζιλία...
Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2005 1:19:00 μ.μ.
Δίκαιο το αποτέλεσμα σίγουρα. Με τα στάνταρ της αθλητικής δικαιοσύνης φυσικά! Όσο για τον Τσιάρτα αυτό ξέρει καλά και (μόνο) αυτό κάνει!
Yorgos πολύ καλή η ανάλυση των ενδεχόμενων για την πρόκριση! Μπράβο! Ασε τα σιτε στους κλαυθμούς και οδυρμούς!
Πέμπτη, Ιουνίου 09, 2005 1:36:00 μ.μ.
<< Home